Veel mensen die zich melden met een B12-tekort hebben ook een lage vitamine D-waarde. Mensen die een B12-tekort blijken te hebben dienen hierop verdacht te zijn en worden geadviseerd ook hun vitamine D te laten testen (in het bloed).
Vitamine D3, of cholecalciferol, is een vitamine die ons lichaam zelf aan kan maken. Onder invloed van de ultraviolette straling van de zon (de belangrijkste bron) wordt in de huid vitamine D gevormd en omgezet in een actieve vorm. Dit is  echter niet voor alle mensen voldoende onder alle omstandigheden. Daarom hebben we vaak extra vitamine D uit onze voeding nodig. Deze vitamine zit vooral in vette vis zoals paling, zalm, haring, makreel. Deze vitamine zit dus net als de B12 alleen in voedsel van dierlijke herkomst.
Vitamine D hebben we nodig voor stevige botten en een goed gebit. Het zorgt ervoor dat calcium en fosfaat uit onze voeding worden opgenomen en tijdens de groei in onze botten, tanden en kiezen kunnen worden afgezet. Daarnaast is vitamine D nodig om botontkalking (osteoporose) zoveel mogelijk te beperken.

Sommige mensen krijgen onvoldoende vitamine D via het daglicht: bijvoorbeeld nachtwerkers, mensen met een donkere huidskleur of mensen die de huid volledig bedekken. Zij lopen kans op een tekort aan vitamine D. Ook kinderen tot 4 jaar, zwangere vrouwen en ouderen hebben meestal extra vitamine D nodig. Voor hen leveren voeding en zonlicht alleen niet voldoende op. Bij kinderen werd dat vroeger in verband gebracht met rachitis (Engelse ziekte). Bij volwassenen en ouderen leidt een vitamine D-tekort op termijn tot botontkalking. Ook spierzwakte bij ouderen wordt in verband gebracht met een vitamine D-tekort.

In het bloed komen twee verschillende vormen voor: de werkzame vorm 1,25-dihydroxy vitamine D (calcitriol) en de niet-werkzame vorm 25-hydroxy vitamine D (calcidiol) die als voorraad dient voor de werkzame vorm. Om vast te stellen of iemand voldoende vitamine D heeft, wordt meestal de niet-werkzame vorm gemeten.

In geval van een chronische of auto-immuunziekte komt het voor dat het metabolisme van vitamine D verstoord is of kan zijn. De actieve D-waarde wordt dan hoog omdat het lichaam (extra renal: buiten de nieren om in de macrofagen) hier meer van gaat produceren. Een reactie van het lichaam op deze buitenproportionele productie van 1,25 D is het verlagen van de 25 OH. Een lage 25 OH hoeft dus niet op een tekort te duiden, het kan ook een aanwijzing voor een (te) hoge 1,25 D zijn. Het lijkt dan dat iemand een D-tekort heeft maar in werkelijkheid, kan er een surplus van 1,25 D zijn, of wel is er teveel aan deze vitamine. * Als er dan flink gesuppleerd wordt dan krijgt het lichaam dus nog veel meer, Vit.D substraat, binnen en dit leidt (of kan op termijn leiden) tot vitamine D intoxicatie en klachten. Meten is weten, dus alvorens te slikken eerst prikken! Een overmaat aan vitamine D kan op tal van plaatsen in het lichaam kalkafzetting veroorzaken. In het kader hieronder staat wat te doen bij een laag gemeten vitamine D. 

* (Bij de ontdekking van vitamine D dacht men aanvankelijk met een vitamine te maken te hebben. Dit bleek echter niet juist te zijn, Vitamine D is in werkelijkheid een seco steroïd hormoon, en met hormonale suppletie dient voorzichtig omgesprongen te worden. Helaas is de naam vitamine gehandhaafd gebleven).

 | Naar de beginpagina |