03-03-2006

Het verhaal van Alida

terug

"Tja, moe...de hele maatschappij lijkt tegenwoordig moe te zijn..."
- maar de B12-waarde blijkt wel 90 te zijn -
voor een internist een eitje zou je zeggen...

Vorig jaar augustus had ik last van een blaasontsteking, waarvoor ik een antibioticakuur heb gekregen van de dokter.
Gelijk een dag na de inname van de antibioticakuur heb ik last gekregen van ernstig ontstoken tandvlees, een bloed/ijzersmaak in mijn mond en een branderige tong.
Aangezien dit alles maar niet over ging, heb ik tal van bezoeken gebracht aan de tandarts en mondhygiëniste.
Als ik dan aangaf dat ik het vermoeden had dat het door de antibioticakuur allemaal is ontstaan, kreeg ik als antwoord: 
“Dat kan niet mevrouw, u poetst gewoon niet goed genoeg”. Mijn tandvlees is zo ernstig ontstoken dat het lijkt op paradontitus (op den duur kunnen je tanden er dan uitvallen).

En bij alles wat ik eet, blijft het plakken (tandplak) aan mijn tanden. Het vreemde aan alles is dat ik 25 jaar lang nog nooit last heb gehad van mijn tandvlees en mijn gebit is gewoon altijd hartstikke goed geweest, beetje vreemd dus dat van de één op de andere dag alles ontstoken is. Maar op aanraden van de tandarts en mondhygiëniste ben ik toch maar beter gaan poetsen (wat in mijn beleving absoluut niet beter zou kunnen) en ben van alles gaan kopen voor mijn gebit: tandenstokers, flosdraad, speciale tandpasta, vitaminetabletten voor tandvlees en ga zo maar door. Maar wat ik ook ondernam, er trad gewoon geen enkele verandering/verbetering op. 

Ook heb ik in die tijd steeds maar meer last gekregen van allerlei gezondheidsproblemen: snel moe (alleen maar naar bed willen), lage weerstand en ga zo maar door.
Na 8 maanden totaal geen verbetering te hebben gezien en alleen maar last te hebben van mijn gezondheid (terwijl ik redelijk gezond leef) ben ik uiteindelijk vorige week toch maar eens naar de dokter gegaan.
Toen ik hem vertelde over mijn tandvlees, bloed/ijzersmaak in mijn mond, een branderige tong en dat ik zo moe ben, was dit het antwoord: “Tja, moe……de hele maatschappij lijkt tegenwoordig moe te zijn. Vaak ontbreekt het je dan aan motivatie. En hoe weet u dat u een bloedsmaak in uw mond hebt? En waarom denkt u dat uw weerstand omlaag is gegaan? Weet u wel dat een gezond mens gemiddeld 8 keer per jaar verkouden is?”. Dat was dus het antwoord op mijn problemen die al maanden aanhouden. Je voelt je dus totaal niet serieus genomen. Uiteraard nam ik met deze antwoorden geen genoegen en ben ik dus gewoon verder gegaan met vragen te stellen aan de dokter hoe hij dan kan verklaren dat ik bijna overal last van heb en hoe het kan dat een meid van 25 jaar gelijk na werktijd naar bed wil (dat is toch niet normaal?!)

Uiteindelijk heeft de dokter me dus toch maar doorgestuurd om bloed af te laten nemen. En de uitslag: tekort aan vitamine B12, mijn waarde is 90 en volgens de dokter moet dat tussen de 130-800 liggen.
Om er heel erg zeker van te zijn dat ik een tekort aan vitamine B12 heb door de ziekte van Addison-Biermer, heeft de dokter me nogmaals doorgestuurd voor het afnemen van bloed om dit te laten testen. 
Mocht het zeker weten door de ziekte van Addison-Biermer komen, dan krijg ik de eerste 10 injecties om de 3 dagen en daarna krijg ik elke 2 maanden een injectie mijn hele leven lang.

Toen de dokter mij vertelde over mijn vitamine B12-tekort, ben ik gelijk internet gaan raadplegen en heb heel veel op je site gelezen. Ik heb eigenlijk bij heel veel klachten nooit stil gestaan, maar bij het lezen van je site kan ik nu heel veel gezondheidsklachten verklaren/plaatsen. Wanneer ik nl een keertje niet om 22.00 uur naar bed ga, maar om bv 0.00 uur (wat af en toe moet kunnen aangezien ik nog zo jong ben) dan heb ik de volgende dag ontzettend veel last van spierpijn in mijn rug. Al mijn spieren doen dan pijn. Ook heb ik steeds vaker last van gewrichten/spieren in mijn nek. Nu dus zeer verklaarbaar.
Ik denk zelf nog steeds dat het vitamine B12 tekort is ontstaan door de antibioticakuur, heb je dit wel eens vaker gehoord? Over een week krijg ik trouwens uitslag…. Alida
Antwoord: Omdat een gezond iemand een voorraad B12 heeft, vooral in de lever, voor minstens drie jaar, denk ik niet dat het B12-tekort door de antibiotica gekomen is, maar dat dit al langer speelde. En... een excuus van de dokter?
En pas op: lang niet iedereen heeft voldoende aan een onderhoudsdosering van een injectie per twee maanden.

Zelfde dag. Ik heb trouwens geen enkel excuus ontvangen van de dokter. Zelfs nu heb ik nog het gevoel dat hij het allemaal maar aanstellerij vindt.
De meeste mensen die ik vertel over mijn vitamine B12-tekort kijken me ook allemaal bewonderenswaardig aan. Iedereen denkt dat je het op kunt lossen met meer vitamine B12 te eten of door pillen te slikken.
Als ik dan vertel dat je allerlei ernstige klachten door vitamine B12-tekort kunt krijgen en dat je hiervoor je hele leven een injectie moet hebben, vinden ze dat allemaal maar vreemd. 

Mensen begrijpen gewoon niet de oververmoeidheid (het wordt me soms al te veel om de hond uit te laten of de was op te vouwen) omdat ik nog zo jong ben. Eindelijk heb ik antwoord gekregen op mijn vraag, nu weet ik waarom ik zo moe ben en waarom ik me nooit lekker voel. Hopelijk krijg ik de injecties zo snel mogelijk, zodat ik snel weer energie krijg. Want ik denk dat heel veel mensen er helaas niets van begrijpen….
Antwoord: Mensen met een B12-tekort zien er doorgaans goed uit. Daardoor ligt er een vooroordeel op de loer bij de mensen uit je omgeving, maar als de dokter zich daaraan schuldig maakt dat gaat het pas echt fout.

09-03-2006. Vandaag heb ik uitslag gekregen van de test om na te gaan hoe het komt dat mijn B12 waarde zo laag is (waarde 90) Ik ben getest op de Intrinsic factor en op homocysteïne.
Er is niets uit deze test gekomen, alles is goed. Dus de huisartsassistente zei tegen mij dat ze er dan niets aan gaan doen. Ik moet maar B12 voedingstabletten gaan slikken.
Ik heb gelijk aangegeven dat ik daar niet mee akkoord ga en dat ik er op sta dat ik dan wordt doorverwezen naar een internist. Ik zei toen ook tegen haar dat het niet normaal is dat mijn B12-waarde op 90 ligt, terwijl ik elke dag genoeg aan vitamine B12 (elke dag eet ik wel kaas, boter, vlees en krijg ik wel een glas melk) binnen krijg.
Heb echt het gevoel dat de huisartsassistente er al helemaal niets van af weet en dat ze gewoon maar een besluit neemt. Ze gaat het nog bespreken met de huisarts en belt me vandaag na 11.00 uur terug. Ze willen misschien dan wel een aantal keren een B12-injectie geven. Maar ook daar ga ik natuurlijk niet mee akkoord. Ik ben altijd moe en heb overal spierpijn.
Welk advies kan je me hierin geven? Kan ik eventueel zelf contact zoeken met de internist die je noemde? Ze hoeven toch ook niet persé iets te vinden in de Intrinsic factor of bij de homocysteïne om B12 injecties te geven? 
Antwoord: Jouw B12 van 90 is zeker niet normaal.
De assistente moet maar niet op de stoel van de dokter gaan zitten wat ze weet er inderdaad niets van.
Ga geen B12 slikken maar zorg dat je op heel korte termijn een afspraak hebt met de internist mevr. Van Tol, Martini ziekenhuis, loc. v. Swieten.
En helemaal niet een aantal keren een injectie. Je moet de diagnose krijgen dat je blijvend de injecties moet hebben. De tests die gedaan zijn kunnen de ziekte niet uitsluiten. Met enkele injecties kom je uiteindelijk van de regen in de drup.
De dokter moet met de diagnose Addison-Biermer (=Pernicieuze anemie) komen en blijvend injecties voorschrijven en anders moet je absoluut naar de internist. Sta op een verwijzing. Een waarde van 90 is erg laag.

20-03-2006. Vandaag ga ik naar de internist: mevrouw Van Tol in het Martini Ziekenhuis. Ik heb net een verwijsbrief bij mijn dokter opgehaald. Heb de brief even gelezen en kan uit zijn brief goed opmaken dat hij me maar een dikke aanstelster vindt. Er staat in de brief dat hij recent had gelezen in het N.t.v.G. dat een lage vitamine B12 spiegel niet altijd betekent dat er inderdaad sprake is van een vitamine B12-tekort. Op advies van collega Hoogendoorn heeft mijn dokter de antilichamen tegen intrinsicfactor en pariëtaalcellen laten prikken, beide negatief. Volgens collega Hoogendoorn is de kans dan 80% dat er geen sprake is van een vitamine B12 tekort. Zijn deze onderzoeken genoeg om aan te kunnen tonen dat mijn B12 niet te laag is? Als je toch een B12-waarde hebt van 90, dan moet er toch wel iets aan de hand zijn? En als ze niets kunnen vinden, dan is het toch gewoon de ziekte Addison-Biermer?
Antwoord: De dokter probeert zijn vooroordeel bevestigd te krijgen met het artikel in de hand.
Het is maar net wat je wilt lezen. Het stuk is vooral om bij nog niet zo lage B12 toch een tekort te constateren.
Als de dokter een B12-waarde van 90 goed probeert te praten dan heeft zo'n B12-meting bij hem eigenlijk geen zin. Ik denk dat hij denkt dat een jongere geen A-B kan krijgen.
Jouw waarde is gewoon laag en dat komt niet zo maar en daar heb je zeker klachten door.
De antistoffen kunnen geen tekort aantonen, soms wel de oorzaak.
Het tekort wordt aangetoond door een lage B12 en bij een laag/normale waarde is een tekort op weefselniveau dan eerder aan te tonen met homocysteïne en methylmalonzuur. 
Ik denk dus dat je blijvend aan de injecties moet, ongeacht de negatieve uitslag van de antistoffen.

Zelfde dag: Ik ben net weer terug van het ziekenhuis. 
Hele leuke, aardige vrouw. Ik heb haar al mijn problemen verteld en ze neemt het allemaal heel erg serieus.
Ze stelde zelf voor om de Schillingtest te gaan doen en bloed af te nemen voor MMA en homocysteïne (vanmorgen is al bloed afgenomen) Omdat mijn zus een te snel werkende schildklier heeft (en heel toevallig heeft mijn zus haar vorige week ook als arts gehad voor een controle onderzoek), gaat ze me ook hier uitgebreid op onderzoeken.
Ze gaf aan dat het heel goed kan zijn dat ik last heb van een auto-immuunziekte omdat mijn zus last van haar schildklier heeft. Ook heeft ze mijn zus vorige week laten testen op B12.
A.s. woensdag moet ik al naar het ziekenhuis voor de Schillingtest en 4 april neemt dokter Van Tol telefonisch contact met me op om de uitslag te bespreken.
Ze neemt mijn problemen zeer serieus en is ervan overtuigd dat ik ergens last van heb. Ik heb aan haar gevraagd of ik al mag beginnen met B12-injecties, maar dat heeft ze liever nog niet, omdat volgens haar de oorzaak van mijn problemen dan moeilijk te achterhalen is. Ze gaf aan dat ik bij de Schillingtest ook al een stoot krijg van 1000 en dat ik me daardoor ook al echt beter ga voelen. Al met al denk ik dat het allemaal wel erg positief uit gaat pakken. Denk wel dat ik ga overstappen op een andere huisarts. Neem het hem zeer kwalijk dat hij mijn klachten niet serieus neemt. 

24-03-2006. Afgelopen woensdag ben ik dus naar het ziekenhuis geweest voor de Schillingtest. Vandaag al mijn urine ingeleverd en 4 april de uitslag.
Woensdagmorgen heb ik dus ook een vitamine B12 stoot gehad van 1000 microgram. Woensdagavond voelde ik me gelijk al beter. Ik verbaasde me erover dat ik me zo snel al goed voel door een B12-injectie.
Heb me in tijden niet meer zo goed gevoeld, alsof ik weer de hele wereld aan kan! Wist niet eens meer hoe het voelde om fit te zijn.. Nu voel ik me nog steeds goed, erg energievol! Alleen nog wel een beetje spierpijn. Zelfs m’n ontstoken tandvlees begint nu een beetje bij te trekken, het wordt al iets meer roze.
Is het echt mogelijk dat je je al na ± 8 uur na het geven van een B12-injectie beter voelt? Vind het nl onvoorstelbaar! En helemaal onvoorstelbaar dat ze niet sneller zijn met het geven van B12-injecties...
Anwoord: Jazeker kan dat zo vlug bij mensen die niet te lang met een tekort hebben rondgelopen.  Dat betekent dus dat je echt een tekort had.  Je moet dus nu blijvend aan de injecties ongeacht de uitslag van de Schillingtest.

04-04-2006. Zoals beloofd laat ik je even weten wat de uitslag is van de onderzoeken die dr. Van Tol bij me heeft gedaan. Bij de Schillingtest is geen afwijking gevonden, dit is dus normaal. En mijn homocysteïne en MMA zijn ook beide normaal, maar beide wel iets aan de bovenkant. Dr. van Tol denkt dat mijn B12-waarde (90) zo laag is door mijn pil gebruik (merk: Mercilon)
Ze denkt niet dat ik last heb op weefselniveau (alsof zij mijn lichaam voelt!). Al met al denkt ze dus dat er niets aan de hand is en krijg ik alleen maar een proefbehandeling. Ik ga een aantal weken elke week een injectie krijgen en dan daarna stoppen we om te kijken hoe ik me dan voel. Als ik op jouw site lees, lijkt mij dit een totaal verkeerde aanpak.
Ik zei nog tegen dr. Van Tol dat ik me super heb gevoeld na de injectie die ik heb gehad t.b.v. de Schillingtest. Ik vertelde haar dat ik me eindelijk weer fit voelde en dat mijn ernstige tandvleesontsteking (paradontites) zelfs langzaam wegtrok 1 dag later na de injectie. Hierop had ze niet echt antwoord.
Ze zei toen nogmaals dat we een proefbehandeling gaan doen en dat we daarna stoppen en gaan kijken hoe ik me dan voel. Dus ook dr. Van Tol neemt mijn problemen absoluut niet serieus. Toen zei ze er nog achteraan dat ze alles in werking gaat stellen, maar dat het wel een tijdje kan duren voordat ik de eerste injecties ga krijgen, aangezien ze een administratieve achterstand hebben in het ziekenhuis. Het kan dus een tijdje duren voordat mijn HA een brief heeft ontvangen en mij gaat uitnodigen voor injecties. HELP, wat nu te doen?
Antwoord: Wat erg, ik had je nog geadviseerd naar haar te gaan. Die injectie bij de Schillingtest kun je eigenlijk al als een proefbehandeling zien. En... deze ene had al een duidelijk effect, dat heb je ook nog gezegd. Merwaardig dat ze daar niet naar luistert.
De Schillingtest is niet betrouwbaar en meet ook geen antistoffen. Het kan zijn dat de IF-antistoffen niet aangetoond zijn, maar daarmee is ook het ziektebeeld niet uit te sluiten.
Ik geloof niet dat de lage waarde door de bewuste pil gekomen is, maar dat de opname niet goed is. Ook de MMA en homocysteïne kunnen een tekort op weefselniveau ook niet exact uitsluiten. Zijn meer een hulpmiddel om een tekort soms wat eerder zichtbaar te maken. Maar als je je door die ene injectie zo voelt opknappen dan had je zeker een tekort op weefselniveau!!

Een proefbehandeling wordt gedaan om te kijken of je je beter gaat voelen en als dat zo is, dan moet de dokter dit natuurlijk wel geloven want anders is een proefbehandeling zinloos.
De internist kan nu toch gewoon de huisarts even bellen en de behandeling doorgeven.
Je weet nu al dat je op zal knappen door de injecties. Zorg dat je dat dan ook zo duidelijk mogelijk zegt later. Als ze dat dan niet gelooft, dan mag je vragen waarom ze dan de proefbehandeling heeft gedaan.
Ik zou naar de huisarts gaan en vertellen wat de bedoeling is. De dokter kan gewoon starten met 10 weken elke week een injectie, waarom moet dat afhangen van een achterstallige ziekenhuis-administratie?

10-05-2006. Inmiddels heb ik vorige week dinsdag mijn laatste injectie gehad en moest ik stoppen van dr. Van Tol.
Nu 8 dagen later krijg ik weer last van beginnende spierpijn. Ik heb daarom met de assistente van mijn ha gebeld en gevraagd of ik toch nog injecties mag krijgen aangezien de aangewezen hoeveelheid 10 injecties moet zijn. Ik werd doorverwezen naar dr. Van Tol. Ik dus gebeld met het Martini ziekenhuis en zij hebben toen gezegd dat mijn eigen ha contact op moet nemen met de internist. 
Uiteindelijk kwam het er op neer dat ik pas 21 juni terecht kan bij haar en in de tussentijd geen injecties mag hebben. Ik heb aangegeven dat ik daarmee niet akkoord ga omdat ik mij niet weer zo ellendig wil gaan voelen. Het moet ze toch genoeg zeggen dat ik me beter voel door de injecties? Niet meer moe, geen spierpijn, tandvleesonsteking trekt weg en ga zo maar door. Een totaal ander mens met de injecties.
Omdat ik tegen de assistente had gezegd dat ik er niet mee akkoord zou gaan, ben ik zelf gebeld door mijn ha. Dit was een zeer onredelijk gesprek. Hij wil ook niet meer injecties gaan geven omdat dr. Van Tol had aangegeven dat dmv de onderzoeken niet aangetoond is dat ik B12 tekort heb op weefselniveau. Het lijkt ze dus sterk dat ik B12 tekort heb. En dat terwijl ik wel een B12-waarde had van 90 en alle symptomen.
Ik vertelde mijn dokter dat ik voor de injecties een wrak was en dat ik door het gebruik van de injecties weer helemaal de oude Alida ben. De dokter reageerde daar zeer onprofessioneel op. Hij nam het mij kwalijk dat ik zei dat ik me als een wrak heb gevoeld, want in zijn ogen kan dat niet. Je kunt je alleen een wrak voelen als je ernstig ziek bent geweest. En dus in zijn ogen heeft niemand ergens last van zolang je geen kanker hebt. Hij denkt zelfs dat de injecties bij mij een placebo-werking hebben. Ik antwoorde toen gelijk hoe hij dan kan verklaren dat ik niet meer elke avond om 20.00 uur op bed lig en hoe hij kan verklaren dat mijn tandvlees zo mooi is geworden. Hierop krijg ik geen antwoord. Het was zo'n onredelijk gesprek dat ik op den duur op heb gehangen. Hij heeft me later weer gebeld om zijn excuses aan te bieden voor zijn onprofessionele gedrag als ha, maar alsnog wil hij geen injecties meer gaan geven. 
Mijn vriend vindt ook dat ik helemaal weer de oude Alida ben en daarom heeft hij vanmiddag tel. contact gezocht met de interniste. Deze zegt dat het helemaal niet kan dat ik na 8 dagen al last krijg van beginnende spierpijn. Zij zegt dat mijn B12 lang hoog is door de injecties. Dus ze neemt mij totaal niet serieus. Ook heeft ze gezegd dat ze de proefbehandeling van 5 injecties alleen maar is gestart omdat ze mij het voordeel van de twijfel wou geven. Maar de onderzoeken geven op weefselniveau niet aan dat ik daadwerkelijk een B12-tekort heb en ze denkt ook dat het wel een placebo-werking kan hebben.
Dus ook deze internist neemt mij niet serieus. Het is werkelijk waar een drama met de medici! Als dr. Van Tol al gelooft dat de injecties een placebo-werking hebben, dan weet ik echt niet meer waar ik terecht kan met mijn klachten. Ik kom dus gewoon geen stap verder. Ze had zelfs nog zoiets aangekaart dat ik het misschien op psychiatrisch gebied zou moeten zoeken bij zo'n reactie als wat ik heb. 
Ik weet echt niet meer wat te doen. Ik kan nu wachten tot 21 juni en naar een internist die me toch niet serieus neemt of gewoon maar injecties zelf gaan kopen. Kan je me hierin advies geven?

Antwoord: Jouw klachten passen bij een B12-tekort en jouw waarde was laag en je knapte zienderogen op van de injecties. De tests om de B12 op weefselniveau te beoordelen zijn niet 100% betrouwbaar om een tekort uit te sluiten. Hier gaat de internist zwaar in de fout. Al wat ik gedacht had maar dit niet. Ik dacht: met een waarde van 90 pmol/l is dit een eitje. 
Als je tien jaar geleden (toen wist men nog bijna niks van methylmalonzuur) met dezelfde klachten en met een waarde van 90 bij een internist was gekomen had je gewoon de injecties voorgeschreven gekregen. 
Omdat de interniste nu blind vaart op deze niet 100% zekerheid gaat ze heel erg in de fout. Dat placebo verhaal hoor ik vaker. Je wordt dus echt niet serieus genomen. En zo kort na de laatste injectie kunnen de klachten echt wel weer oplopen. Dit kom je overal op de site en het forum tegen. Na injecties is de hoogte van de B12 niet veel zeggend over de B12-status. Dus kan dan niet met de normale referentiewaarden worden vergeleken. Dat schrijf ik al jaren op de site en deze internist weet dat blijkbaar niet. Ook daarom schrijf ik dat in die situatie de waarde ruim boven de 1000 moet worden gehouden. 

Als jij nu geen injecties krijgt tot 21 juni dan zul je grote problemen krijgen, terwijl de B12-waarde in het bloed wel weer langzaam zakt maar nog wel boven de 150 zal blijven. Die waarde wordt dus door de dokters niet goed beoordeeld en wat jij voelt wordt niet geloofd. Jij kreeg het voordeel van de twijfel, maar bij jou is deze twijfel overgegaan in zekerheid en nu wordt je niet geloofd. Dit kom ik regelmatig tegen. 

Eigenlijk zou je voor een second opinion naar een andere internist moeten, maar of dat zal lukken met een opgepepte waarde?
Bij een andere internist zul je moeten wachten tot de waarde weer erg laag is geworden en dat kan vele maanden duren. En dat kan niet want dan bouwt het tekort blijvende schade op. Of die internist moet voldoende hebben aan de waarde 90, de klachten die je had en het effect geloven die de injecties hadden.

Ik adviseer je om zelf de injecties te regelen, in het belang van je gezondheid en jullie toekomst.
De waarde is nu toch al hoog, dus een bezoek aan een andere internist voor een second opinion kan altijd nog.
Want een ding staat voor mij vast: Jouw lichaam schreeuwt om injecties. Zeker weten.

23-05-2006. Ik wil je hierbij even op de hoogte stellen van het feit dat ik zojuist een ontzettend goed bericht heb gehoord: ik heb een HA gevonden die gewoon B12 injecties wil gaan geven!

Mijn vriend heeft n.l. een kameraad en die komt dagelijks bij huisartsen om medicijnen te verkopen. Afgelopen zondag heb ik het e.e.a. op papier gezet en dit heeft hij gisteren en vandaag steeds gegeven aan huisartsen met de vraag of ze eventueel bereid willen zijn om de injecties wel te geven. En vandaag heeft hij al een HA gevonden die het geen enkel probleem vindt om voor altijd injecties te geven bij een waarde van 90 (doet deze HA standaard bij patiënten die een waarde beneden de 130 hebben) Vanavond krijg ik een inschrijfformulier en na Pinksteren mag ik langs komen voor een kennismakingsgesprek en dan mag ik starten met de injecties! Ben toch zo blij! Eindelijk een HA die het wel begrijpt en die het geen enkel probleem vindt. De kameraad van mijn vriend voegde er wel aan toe dat er ook best veel huisartsen waren die als antwoord gaven dat ze liever geen injecties willen toedienen aan jonge mensen. 

Ontzettend goed nieuws voor mij dus, maar ik laat het er niet bij zitten. Alsnog ga ik door met het gevecht tegen huisartsen/internisten. Ook ik wil er voor strijden dat de ziekte eens een x-tje gelijk wordt (h)erkend i.p.v. dat men zo veel moeite ervoor moet doen om een goedkope simpele injectie te kunnen krijgen. 

Antwoord: Van harte Gefeliciteerd. Het lijkt wel "Russische roulette" om bij deze ziekte de behandeling te krijgen die medisch noodzakelijk is.
Het is toch belachelijk dat dokters liever geen injecties geven aan jonge mensen. Je behandelt toch een ziekte en wat maakt de leeftijd dan uit. Waar komt die gedachte vandaan? Denken ze nog steeds dat jongeren geen probleem met de B12-opname kunnen hebben?

14-06-2006. Zoals toegezegd zou ik je op de hoogte houden over nieuwe ontwikkelingen. Gisteren ben ik dus bij mijn nieuwe HA geweest, dokter Van W. Mijn kennismakingsgesprek met hem was erg aangenaam.
Heb het gevoel dat hij me erg serieus nam en dat hij ook redelijk goed op de hoogte was van vitamine B12 tekort. Hij had een artikel gelezen waarin stond vermeld dat je zonder aantoonbaar tekort absoluut wel een tekort kunt hebben op weefselniveau en je dus behoorlijke klachten daarvan kunt krijgen.
Ook heeft hij ergens gelezen dat uit een onderzoek is gebleken dat ouderen bevestigen dat zij zich na een injectie stukken beter/fitter voelen en tal van klachten dan weg gaan. Hij vindt het dus vreemd dat dokter C.W. mij niet serieus neemt en denkt aan een placebo-werking. Ik heb al mijn symptomen genoemd en hij vindt ze zeer B12 kenmerkend. Hij vroeg aan me wat ik graag zou willen. Ik gaf aan dat ik de eerstkomende 10 weken elke week 1 injectie wil hebben en daarna samen met hem wil bepalen hoeveel tijd we er tussen kunnen laten. Dit vindt hij prima!
Mijn vriend is mee geweest en ook lijkt het hem een aardige, leuke HA. Hij heeft het niet alleen over je gezondheid, maar is ook geïnteresseerd in je leven.
Heb toch maar besloten om al z.s.m. te starten met de injecties, morgen krijg ik mijn 1e injectie. Ik heb nl te veel last van mijn gezondheid, voel me beetje weer depressief worden en kan dat niet meer aan. Maar ik ga wel alsnog de 21e naar dokter Van Tol om mijn verhaal te doen.

Ik ben dus vrij positief over dokter Van W, maar wil eigenlijk alle zekerheid hebben dat hij daadwerkelijk ook de injecties blijft voortzetten (ook al zal op den duur mijn B12 hoog zijn) Dat is natuurlijk altijd maar weer afwachten. Daarom blijf ik je op de hoogte houden over deze HA. Mocht hij het echt voort blijven zetten, dan zal ik hem uiteindelijk gaan plaatsen op het B12 forum als een gewaardeerde arts in Groningen.
Antwoord: Dat is tenminste eens een positief bericht. Goed om dit te horen. Het zou verstandig zijn van de internist om nu nog eens op MMA te testen, want als deze nu lager is, dan is dat een bewijs dat je een tekort had voor de injecties.

terug