Wat is een functioneel vitamine B12-tekort?

Hier spreekt men van als er een tekort aan B12 is op weefselniveau. En dat geeft de klachten. Dit kan met een verder normaal bloedbeeld, dus zonder bloedarmoede en met een normaal MCV.

Wanneer de B12-waarde in het bloed onder het referentiegebied ligt is het duidelijk, maar ook als de B12 in het bloed laag-normaal (ongeveer de onderste 25% van het referentiegebied) is kan er een functioneel tekort zijn. Dit geldt ook voor de Actief-B12 test.
Als het tekort zich ontwikkelt, dan zal de waarde in het bloed een langzame dalende lijn vertonen terwijl er dan al klachten kunnen zijn door een tekort in de weefsels.

Voor de behandeling maakt het niet uit wat de waarde in het bloed is. Ook bij klachten door een functioneel tekort met nog een normale B12-waarde (dus binnen het referentiegebied) dient de behandeling met injecties te zijn. Besef altijd dat deze situatie een voorstadium is en dat zonder behandeling de waarde in het bloed ook verlaagd zal worden op den duur. Het zijn meestal erg langzame processen.

[Ik las op een medische site dat men verschil maakt tussen een "meetbaar" tekort (verlaagde B12-waarde) en een "functioneel tekort" (normale B12-waarde, maar een tekort op weefselniveau). In de eerste situatie zouden alleen injecties uitstekend werken en voorgeschreven worden door huisarts of specialist. Voor de tweede situatie bestaan er tabletten met een hoge dosering B12 om onder de tong te laten smelten. (Vermoeidheid&PijnCentrum, 2014). 
De grote fout is dat men onderscheid maakt met de behandeling tussen een meetbaar en functioneel tekort. Terwijl het bij beide een tekort in de weefsels is, alleen in een andere fase van het probleem. In beide gevallen is de behandeling daarom identiek: met injecties.]

Omdat het tekort op weefselniveau bepalend is voor de klachten, zijn deze klachten maatgevend voor de behandeling. De B12-waarde in het bloed is dus niet van belang voor de manier en mate van behandelen. In alle gevallen van een tekort op weefselniveau als gevolg van een opnamestoornis, is de behandeling eenduidig met B12-injecties.

Omdat er al een functioneel tekort kan zijn bij "normale" waarden in het bloed en een normaal bloedbeeld wordt de diagnose B12-deficiëntie gemakkelijk gemist. Een grote kans dat dan de diagnoses ME/CVS of Fibromyalgie ten onrechte worden gesteld. En dan valt het op dat suppletie met B12 bij deze ziektebeelden helpt. Logisch, want het werkelijke probleem ligt op het gebied van B12-deficiëntie. Daarom lees je nogal eens dat hooggedoseerde B12 bij deze klachten helpen, terwijl het werkelijke B12-probleem over het hoofd is gezien.
Door dan wel hooggedoseerde B12 voor te schrijven zal de B12-waarde in het bloed normaal lijken. Met andere woorden: de juiste diagnose wordt verdoezeld en de juiste behandeling met injecties krijgt men hierdoor niet voor elkaar bij de dokter. Wel bij een enkele dokter die hiermee bekend is.
Naar mijn stellige overtuiging is er sprake van een functioneel B12-tekort bij een groot deel van de mensen die de diagnoses ME/CVS of Fibromyalgie hebben gekregen. In de medische wereld lijkt men dit niet te (willen) zien. Zelfs niet bij de centra die gespecialiseerd zijn op deze gebieden.

Een functioneel tekort kan soms aangetoond worden met de tests op MMA (methylmalonzuur) en homocysteïne. Een of beide zijn verhoogd of vertonen in de loop van de tijd een stijgende lijn. Uitsluiten van een tekort is niet mogelijk. Er zijn mensen die van nature een wat lage MMA en/of homocysteïne hebben dienen attent te zijn op een stijgende trend.
Is een tekort aangetoond bij iemand die voldoende B12 binnenkrijgt via de voeding, dan is er sprake van een opnamstoornis. Zolang deze niet opgelost kan worden, mag er niet met de injecties gestopt worden.

Meer over B12 om snel even te printen

Bron: http://home.kpn.nl/hindrikdejong/

Henk de jong 2017