|
Een
tekort op tijd ontdekt en nog problemen
Begin vorig jaar, vlak na mijn 30e verjaardag, ging ik met klachten van depressie, concentratiestoornissen, vergeetachtigheid, afasie en vooral verschrikkelijke vermoeidheid naar mijn huisarts. Ik sliep gemiddeld zo'n 10 uur per nacht, en dan ging ik tijdens de lunch ook nog eens een uurtje of twee in het park liggen. Ik doe promotieonderzoek in medische biologie, en dan kom je met vergeetachtigheid en concentratiestoornissen niet ver! Mijn huisarts had gelukkig een goede tegenwoordigeheid van geest en ontdekte al snel dat mijn B12 waarde 63 was (was een record in haar praktijk, hiep hoi ;))! Ze heeft me toen in 1 week 3x een injectie van 1000 µg gegeven, die de ergste symptomen als sneeuw voor de zon deden verdwijnen, en doorverwezen naar de internist.
Pas een maand of 6 later kon ik bij de internist terecht, en toen was mijn bloedwaarde inmiddels weer gezakt tot 150. De internist heeft allerlei tests uitgevoerd, tot maagwand biopten aan toe, maar kon niks vinden, ook geen antilichamen tegen intrinsic factor of interstitiële cellen. Er is geen Schillingtest gedaan. Bij 'default' heeft hij toen besloten dat het waarschijnlijk toch pernicieuze anemie is.
Na een heel proces van eerst wekelijkse en toen maandelijkse injecties heeft hij me uiteindelijk op 1 injectie per 3 maanden gezet en me verder weer terug gestuurd naar de huisarts. Ik vind 1 injectie per 3 maanden veel te weinig, na een week of 7 slaap ik alweer veel te veel en krijg ik 'zware benen', zodat ik bijna niet meer de trap op kom. In de zomer ren ik ook graag, maar dan voel ik zelfs na 3 weken al dat ik ineens nog maar
3 km kan rennen in plaats van 10! En ik heb regelmatig ook nog meer symptomen die ik pas na het lezen van je site met mijn B12 in
verband heb gebracht (kramp in mijn voeten, haaruitval, hartkloppingen en spijsverteringsproblemen). Mijn huisarts vertikt het echter om me vaker een injectie te geven. Toen ik pas geleden mijn 3 maandelijkse injectie ging halen heeft ze mijn bloed maar weer eens gemeten. De verpleegster heeft me toen echter eerst de injectie gegeven en toen pas bloed genomen, uit dezelfde arm, maar ik neem aan dat het binnen een paar minuten nog niet in het bloed is opgenomen? Het resultaat was dat mijn bloed waarde ongeveer 1800 was, dus behoorlijk hoog, voor na 3 maanden. En dat vindt ze voldoende reden om de dosering te laten zoals het is (haar redenering is uiteraard dat ik zat in m'n bloed heb en dus niet meer nodig heb, want dat 'gaat tegen alles wat ze geleerd heeft in') .
Nu mijn vragen:
Ik las op je site dat de waarde vlak voor de volgende injectie nog >1000 moet zijn, maar 1800 is wel een stuk hoger. Is het normaal dat ik me zelfs ruim vóór die tijd alweer zo moe voel?
Ik woon tegenwoordig in Nieuw Zeeland, dus aan jouw brief voor huisartsen heb ik helaas niet zo veel. Weet je ook een goede site in het engels waarmee ik haar kan overhalen? Ik heb haar de informatie van jouw site verteld, maar ze gelooft me niet en vindt me geloof ik gewoon een lastige patiënt. Helaas loopt ze ook niet al te hard om uit te vinden waarom ik volgens haar dan wél zo moe zou zijn.
Ik ben van mijn 20e tot mijn 27e vegetariër geweest en heb van mijn 26e tot mijn 27e een hele zware aanval van depressie gehad. Ik ben weer vlees gaan eten en eigenlijk ook vanzelf weer uit die depressie omhoog gekomen, zou dat met elkaar te maken kunnen hebben gehad? En als op mijn 30e mijn B12 63 was, kan het dan op mijn 27e nog zijn geweest dat ik B12 uit het vlees heb opgenomen?
Ik heb altijd al erg moeite gehad om 's morgens lichamelijk op gang te komen. De meeste mensen die ik ken die van hardlopen houden doen dit het liefst 's morgens, maar ik kan dan absoluut niet op gang komen en word er ook bloedchagrijngig van, als of er niet genoeg glucose in mijn bloed aanwezig is om zowel mijn spieren als mijn hersenen te voorzien. Het voelt als of ik geen energievoorraden kan mobiliseren. Nu we toch alles op mijn anemie verhalen, kan dit er ook mee te maken hebben?
En nog een laatste vraag: kan je zelf leren injecteren? Elke keer naar de huisarts kost zo veel tijd....
Antwoord: Die B12 van 1800 hecht ik
geen waarde aan. Je moet eerst meten en dan injecteren. Ze kan ook nog
wel een adertje geraakt hebben met het injecteren. Het beste is trouwens injecties diep in
de bilspier. Sommige mensen doen dit zelf. Jij moet duidelijk vaker een
injectie hebben. Het kan best zijn dat de depressie door het eten van
weer vlees toen verbeterd is. De opname van de B12 was toen waarschijnlijk nog
niet helemaal weg. De opnamecapaciteit van vitamine B12 zakt vaak
gedurende meerdere jaren van normaal naar nul.
|
|