Maagbeschermers, ook bekend als maagzuurremmers, worden vaak voorgeschreven aan mensen die te maken hebben met maagproblemen zoals maagzweren, gastritis of reflux. Ook kunnen ze worden voorgeschreven bij het gebruik van verschillende medicijnen om de maagwand te beschermen. Maagzuurremmers spelen een belangrijke rol bij het verminderen van de productie van maagzuur. Hierdoor wordt de maag beschermd tegen schadelijke effecten van overmatig zuur. Echter, er is enige bezorgdheid over de mogelijke impact van maagbeschermers op de opname van voedingsstoffen, met name vitamine B12. In dit artikel zullen we de relatie tussen maagbeschermers en de opname van vitamine B12 verder uitleggen.
Hoe werken maagbeschermers?
Maagbeschermers behoren tot de klasse van protonpompremmers (PPI’s) en H2-receptorantagonisten. Ze werken door de productie van maagzuur te verminderen. PPI’s remmen het enzym dat verantwoordelijk is voor de aanmaak van maagzuur, terwijl H2-receptorantagonisten de werking van histamine, een stof die de aanmaak van maagzuur stimuleert, blokkeren. Door de productie van maagzuur te verminderen, verminderen maagbeschermers de kans op schade aan het maagslijmvlies en bieden ze verlichting bij maagproblemen.
Maagbeschermers en vitamine B12-deficiëntie
Vitamine B12 speelt een hele belangrijke rol in het lichaam. Met name bij de vorming van rode bloedcellen, het functioneren van het zenuwstelsel en de DNA-synthese. Een tekort aan vitamine B12 kan leiden tot bloedarmoede, vermoeidheid, geheugenproblemen en neurologische stoornissen. Een adequate opname van vitamine B12 is daarom essentieel voor een goede gezondheid.
Het is bekend dat vitamine B12 wordt geabsorbeerd in de maag en de darmen. Echter, maagzuur speelt een grote rol bij dit absorptieproces. Het zuur breekt de eiwitverbindingen in voedsel af, waardoor vitamine B12 vrijkomt en geabsorbeerd kan worden. Als de productie van maagzuur wordt geremd door maagbeschermers, kan dit de opname van vitamine B12 beïnvloeden.
Het ontstaan van een vitamine B12 tekort (en ook magnesiumtekort) treedt voornamelijk op bij het gebruik van protonpompremmers zoals:
- Omeprazol,
- Lansoprazol,
- Pantoprazol,
- Rabeprazol en
- Esomeprazol
Bij langdurig gebruik van deze maagzuurremmers is de kans aanwezig dat je op den duur een B12-tekort kunt ontwikkelen. Wees hier op bedacht.
Onderzoeken en bevindingen
Uit verschillende onderzoeken is gebleken dat het gebruik van maagbeschermers in verband kan worden gebracht met een verminderde opname van vitamine B12. Een artikel gepubliceerd in het Journal of the American Medical Association (JAMA) identificeerde een hoger risico op vitamine B12-deficiëntie bij langdurig gebruik van maagbeschermers.
Vitamine B12-tekort de slopende sloper
Andere studies hebben ook aangetoond dat PPI-gebruikers een verhoogde kans hebben op een lager vitamine B12-gehalte in vergelijking met niet-gebruikers van deze medicijnen. Een vitamine B12 tekort kan maanden tot jaren na het starten met maagzuurremmers ontstaan.
Wat kun je doen?
Als je maagbeschermers gebruikt en je hierbij zorgen maakt over de vitamine B12 opname, is het goed om dit met de (huis)arts te bespreken. Mocht je klachten hebben die kunnen wijzen op een vitamine B12-tekort dan is het aan te raden om hierop bloed te laten prikken. Mocht hieruit blijken dat het om een B12-tekort gaat, dan is het belangrijk om een behandeling te starten met b12 injecties.
Maagzuurremmers en vitamine B12
Maagbeschermers kunnen de opname van vitamine B12 beïnvloeden, wat kan leiden tot een tekort aan deze belangrijke vitamine. Daarom is het belangrijk om alert te zijn op de mogelijke nadelige effecten van maagbeschermers op de opname van vitamine B12 en zo nodig actie te ondernemen in overleg met jouw behandeld (huis)arts. Het is ook goed om te weten dat er naast maagbeschermers ook andere medicijnen zijn die de opname van vitamine B12 kunnen verstoren, zoals bepaalde antibiotica, anti-epileptica en metformine. Daarom is het altijd verstandig om de arts te vragen naar mogelijke interacties van medicijnen met voedingsstoffen om je algehele gezondheid te waarborgen.