|
Zwanger,
bloedarmoede en maar staalpillen...
Ik ben een vrouw van 31 jaar en moeder van twee kindjes. Sinds mijn 1e
zwangerschap in 1998 was ik altijd moe. Mijn Hb was te laag en slikte daar
staalpillen voor.
Vier jaar later tijdens mijn 2e zwangerschap was ik ook weer erg moe, weer een
te laag Hb en slikte daar weer staalpillen voor, die overigens
niet erg hielpen.
Na de geboorte van mijn 2e kindje in april 2003 bleef ik maar moe en dat
werd steeds erger. Ik had altijd het gevoel, of ik nu veel of weinig sliep,
ik een ongelooflijke kater had en ieder moment in slaap kon
vallen. Ook werd ik heel
labiel, ik had geen geduld meer, kon niet meer goed nadenken en kon
me niet meer concentreren.
In januari 2004 constateerde ik dat ik niet meer mezelf was en dat het echt
niet goed met me ging. Ik ging naar de dokter en ik liet een bloedonderzoek
doen. Weer een te laag Hb en ook een lage waarde voor foliumzuur. Ik weer
staalpillen slikken.
In juni ben ik met spoed weer naar een vervangend arts geweest en hij stelde
voor om op vitamine B12 te prikken. Ik bleek een waarde van 77 pmol/l te
hebben!
Toen heb ik in 6 weken 3 spuiten gekregen en voelde me na die 6 weken een
maand redelijk. Toen weer op vit. B12 geprikt en mijn waarde was 180.
Eind december 2004 zou ik dan weer mijn bloed moeten controleren maar ik ben
al in november gegaan omdat ik helemaal instortte. Nu was mijn waarde
115...
Nu moet ik levenslang iedere maand een spuit vitamine B12 in mijn arm laten
zetten. En ik mag er dus nooit meer mee stoppen. Ik weet niet of het al kan
maar ik voelde me dezelfde dag al beter!
Nu is mijn vraag: is het nu nog belangrijk om de oorzaak te achterhalen?
En is het verstandig om mijn moeder van 54, die zeer veel overeenkomende
klachten heeft ook te laten onderzoeken? Hannelore
Antwoord:
De dokter heeft het maar slecht gedaan. Uit gewoonte bij een laag Hb staalpillen voorschrijven. De dokter moet altijd eerst bepalen wat de oorzaak van de bloedarmoede is. Dat kan ijzer-, B12- of foliumzuurtekort zijn. Dat is dus blijkbaar niet gebeurd. En
dat enkele keren achter elkaar.
Zo'n lage B12 komt bijna altijd door de ziekte van deze site, ook bij
jongeren. Het lichaam neemt dan de B12 niet goed meer op en dat herstelt ook niet meer. Dat had de dokter zich direct moeten realiseren. Een B12 van 77 pmol/l is erg laag. Na die 3 spuiten was de waarde 180. Die mocht toen niet als goed beschouwd worden.
Bovendien zegt zo'n waarde niets over de opnamecapaciteit voor B12. Die wordt door de injecties niet verbeterd. Alleen krijgt het lichaam even een oppepper.
Al met al is de bijdrage van de dokters tot nog toe zwaar onder de maat geweest.
Je had al veel eerder de injecties moeten hebben.
Dat je je na een dag al beter voelde is een goed teken. Voor jou is het gedeelte op de site <De behandeling> nu van het grootste belang.
Denk erom dat de injecties diep in een spier moeten. Volgens mij is het beter om ze in de bilspier te laten zetten. Zit meer spiermassa en dan wordt de B12 veel langzamer afgegeven en blijft de injectie langer doorwerken.
Ik denk niet dat het nog belangrijk is om de oorzaak te achterhalen. Voor 99% is dat de ziekte van mijn site.
Het is verstandig dat je moeder ook de B12 laat meten. Lees goed de site. De onderste referentiegrens mag niet scherp gebruikt worden. Jouw moeder moet de waarde vragen van de dokter. Denk ook aan de schildklierfunctie, wil nog wel eens samen gaan met het ziektebeeld van
deze site.
|
|