Het B12-verhaal van Mientje

02-08-2004

Het verhaal van Mientje

Moe? Dat komt door de zwangerschap...

Ik ben een vrouw van 32 jaar en dit zijn mijn klachten: moeheid , onrust/zenuwachtig, gewichtsverlies, grieperig gevoel in mijn boven benen, heb veel last van aften gehad maar nu is het wat minder, vorige maand veel last van kloofjes bij mijn anus gehad en ben soms ook angstig vooral als ik in bed lig. De ziekte pernicieuze anemie is op 13 juli 2004 vastgesteld.
Dit is mijn verhaal .
Ik ben ongeveer negen jaar moe. Ben negen jaar terug verhuisd en vlak daarna zwanger geworden van de tweede. De moeheid kwam door de zwangerschap zei de verloskundige, maar ik bleef na de zwangerschap ook nog steeds moe.
Mijn oma is in februari 1997 komen te overlijden en mijn opa in juni 1998. Hierdoor is de moeheid verergerd en ben ik toen naar de G.G.Z. geweest, maar heb hier niet zoveel aan gehad. Deze mensen hebben ongeveer twee jaar voor ons gezorgd, want we hebben het thuis eigenlijk niet zo leuk gehad. Mijn moeder is 12 jaar geleden overleden. In oktober 1998 is onze jongste zoon overleden(verdronken, maar heeft nog een week in het ziekenhuis gelegen ). De jongste dochter van mijn vriendin is in 1999 overleden. Ik weet ook wel dat ik veel in mijn rugzakje heb gehad.

Januari 2002 ben ik naar de huisarts gegaan en heb om huishoudelijke hulp gevraagd, want ik kon mijn eigen huis niet meer schoonmaken. Deze werd dus aangevraagd en ik moest naar een maatschappelijk werker. Ben hier drie keer geweest en hier heb ik ook weer niks aan gehad. Ik kreeg wel iemand voor de huishouding, maar dit was wel iemand die mij richtlijnen zou geven en ook met mij over van alles en nog wat ging hebben. Het huwelijk liep ook niet goed, we botsten nogal eens. Heb vaak geprobeerd, maar kwam er niets meer uit. Er werd niet gepraat over problemen en ik vond dat ik de dingen zelf moest oplossen. Augustus 2002 kon ik het helemaal niet meer aan en heb toen mijn man het huis uit gestuurd en in januari 2003 zijn we gescheiden en ik werd hierdoor wel wat rustiger. De moeheid ging op en neer, maar heb wel veel gedaan in 2003. Ik kan niet meer dan 20 uur werken in de week, want dan word ik wel erg moe. Ik ben in juni 2004 naar de huisarts geweest, want ik had veel last van mijn anus. Ik blijk daar een kloofje te hebben en krijg zetpillen en zalf mee naar huis en moet met twee weken weer terug komen. Twee weken later was dit al aardig geheeld, maar nog geen week later had ik er alweer last van (alleen was de pijn toen nog erger, kon haast niet lopen). Ben toen weer begonnen met de medicijnen, maar het werd niet beter, ben toen weer naar de huisarts gegaan en had weer een kloofje. Loop ook bij een homeophatisch arts vanwege mijn moeheid en heb haar toen gevraagd wat ik nu het beste kon doen, want ik was heel erg moe. Kreeg zalf voor de kloofjes en moet met de korrels beginnen. Ben later nog weer bij de huisarts geweest, want ik had voor de derde keer een kloofje. Ik was toen alweer begonnen met de medicijnen en dit was goed en moet vanzelf weer overgaan. Ik ben toen ook maar begonnen over mijn gewicht, want dat vind ik wel erg laag . Ben zelf 162,5 cm en weeg 45 kilo. Ik moest toen bloed prikken en met een week weer terug komen. De uitslag gaaf aan dat ik bloedarmoede had (Hb 6.5), maar nu had de huisarts zoiets van: waar komt de bloedarmoede vandaan, dus weer bloedprikken.Twee weken later kreeg ik uitslag en nu blijk ik een vitamine B12-tekort te hebben (B12-waarde 80) .
De huisarts wou me nog geen spuiten geven want hij vond dat ik eerst naar een internist moest maar ik kon hier vrij snel terecht. Toen ik daar kwam heeft deze even bij mijn buik gevoeld, maar dit was verder goed. De huisarts had in de brief geschreven dat ik tegen een maagonderzoek op zag, maar dit hoefde ik niet gelijk. Ik moest eerst weer bloed laten prikken, maar nu ging ze nog dieper kijken. Twee weken later kreeg ik hier uitslag van. De internist zei dat ze wat gevonden had en ik hoefde gelukkig geen onderzoek te hebben. Ik blijk een stofje in mijn maag te missen, waardoor de B12 niet wordt opgenomen in het bloed. Moet nu mijn leven lang B12 spuiten (dit gebeurt een keer in de twee weken). Ik heb nu drie prikken gehad, maar als ik een volgende prik moet hebben dan ben ik weer erg moe. Ik ben wel blij dat ik er nu zo snel achter ben gekomen.
Vragen:
Gaat mijn gewicht straks vanzelf weer omhoog of moet ik hier iets anders aan doen.
Wordt voor de prik erg moe , moet ik mischien vaker prikken.
Hoe kan het dat je deze stof mist, komt dat mischien door de vele spanning of door de hormonen.
Ik heb best wel zwaar werk, ben kamermeisje bij een hotel . Heb wel leuke collega's, maar het het valt me soms erg zwaar. Ik moet thuis het werk ook nog eens doen, maar moet dit toch vaak laten liggen(ben dan erg moe).
Zou ik een tijdje in de ziektewet moeten om toch wat beter te kunnen herstellen?
Mientje

Antwoord: Ja, jij hebt zeker veel in je rugzakje gehad. De zwangerschap was de aanleiding, niet de oorzaak.
Zo'n B12-tekort ontstaat heel langzaam en gedurende vele jaren. Dus waarschijnlijk heb je hier al heel veel jaren last van gehad. Je kunt ook psychische klachten krijgen van een B12-tekort. Jouw waarde van 80 was ook al behoorlijk laag. Dus eigenlijk best wel te laat ontdekt.
De stof die in de maag mist is de zo genaamde Intrinsic Factor. Deze is nodig om de B12 op te kunnen nemen. Dit komt niet van de spanning of de hormonen. Dat is gewoon genetisch bepaald. Als je in je rugzak alleen maar leuke dingen had gehad, dan had je ook een B12-probleem gekregen. Dus je kunt niets de schuld hiervan geven. Het is wel zo dat het tekort al die tijd wel invloed heeft gehad op je functioneren. Maar de dokters en hulpverleners hebben blijkbaar nooit aan een lichamelijke oorzaak gedacht. Maar die blijkt er nu wel te zijn!
Met een normaal voedingspatroon zal je gewicht weer toenemen.
Jij moet injecties hebben van 1000 microgram Hydroxocobalamine (is een soort B12) en die moeten gegeven worden diep in de bilspier. Als je die al op die manier krijgt dan moet je vaker een injectie. Het mag niet zo zijn dat voor de injectie vermoeider wordt. Je moet voordat die vermoeidheid begint al weer een injectie hebben, dus vaker. Elke keer die vermoeidheid is niet goed voor je lichaam. Zeker met een waarde 80 moet je in het begin vaker een injectie hebben.
De homeophatische korrels helpen echt niet tegen de vermoeidheid, die ontstaan is door een heel lang B12-tekort.
Om goed te herstellen is de rust niet het belangrijkste, maar wel voldoende B12 via de injecties. Of het zinvol is om tijdelijk in de ziektewet moet je overleggen met je dokter. Je hebt er al lang mee rondgelopen, het herstel zal ook langzaam gaan.