|
Zwanger
en de dokter raadde de injecties af...
Ik heb een vraag en hoop dat u mij verder kunt helpen. De situatie is als volgt.
In 2000 is bij mij een vitamine B12 tekort vasgesteld. De waarde heb ik destijds nooit gevraagd. Ik kreeg om de 3 weken een injectie en voelde mij daar goed bij.
In 2004 raakte ik zwanger. De huisarts raadde het af om tijdens de zwangerschap en borstvoeding injecties te nemen. Omdat ik mij door die injecties langere tijd goed voelde heb ik ze
na de zwangerschap niet meer genomen.
In 2005 ben ik bevallen. Later dat jaar heb ik weer eens een injectie toegediend gekregen. In de zomer van 2006 begon ik me weer minder te voelen en vermoeid. Omdat ik de injectie zelf kan toedienen heb ik dat gedaan.
In november 2006 is er bloedgeprikt op vitamine B12. De uitslag was 220
pmol/l.
Volgens de huisarts voldoende en geen noodzaak meer voor injecties.
Langzamerhand begon ik steeds vermoeder te raken en ben ik minder gaan werken. De klachten nemen ondanks dat alleen maar toe.
I.v.m. psychische klachten kreeg ik eind april 2007 klassieke anti-depresiva. Na 4 weken ging het mis en ik ben nu ziek en gestopt met de AD. Volgens de huisarts ligt het niet aan de AD. Hij heeft mijn bloed laten onderzoeken op o.a. ijzertekort, diabetes en ontstekingen. De uitslag is nog niet binnen.
De klachten zijn: extreem moe, hoofdpijn, misselijk, braken, koude handen en voeten, veel blauwe plekken (oorzaak onbekend), spierpijn in mn benen en bovenarmen, extreem dorst en een zere tong alsof ik die verbrand heb en nu "verdoofd" is.
Momenteel zit ik in de ziektewet en staat mijn leven "op hold" wat ontzettend vervelend is en een wanhopig gevoel geeft. Psychisch gaat het redelijk, alhoewel ik heel snel geemotioneerd ben.
Na het lezen van uw site begin ik me af te vragen of het toch niet met de vitamine B12 te maken heeft. Paula
33 jaar
Anwoord: De dokter die je tijdens de zwangerschap en borstvoeding de injecties afraadde, heeft toen een cruciale medische fout gemaakt. Dat stoppen tijdens de zwangerschap hoort niet en is nergens op gebaseerd.
Als je een B12-tekort hebt dan is dit bijna altijd het gevolg van een opnameprobleem en is dan vrijwel nooit te herstellen. Dat moet je dus voor de rest van je leven B12-injecties hebben, ook tijdens de zwangerschap. Zelfs liever nog wat meer, omdat het lichaam tijdens zwangerschap en lactatie ook meer B12 verbruikt.
Een B12-waarde van 220 pmol/l is voor iemand die al injecties heeft gekregen veel en veel te laag. De beslissing van de huisarts dat dit voldoende was en geen noodzaak voor meer voor injecties is de volgende medische fout die de dokter gemaakt heeft.
De klachten en psychische problemen die je nu hebt zijn het directe gevolg van de foutieve behandeling van je B12-opnameprobleem. En hiervoor is je dokter dus direct verantwoordelijk.
Jij moet dus zo gauw mogelijk weer aan de injecties en weer beginnen met de aanvangsdosering van 10 injecties in vijf weken. Daarna eerst maar eens een halfjaar met een injectie per week. Als de klachten duidelijk zijn afgenomen dan pas proberen iets te minderen, maar dus nooit weer stoppen. Doordat je zolang te weinig injecties hebt gehad, moet er nu een grote inhaalslag met injecties plaatsvinden.
De klachten vind je in het symtomenlijstje op de site en dat is dus duidelijk. Ook de vermoeidheid, koude handen en voeten, de blauwe plekken, de spierpijn en de zere tong, het staat er allemaal bij.
Dus Paula, natuurlijk heeft dit te maken met een B12-tekort, zeker weten. De dokter moet dus nu eerst de B12 en foliumzuur laten meten en dan pas beginnen met de injecties. Lees je goed in op de site, dan begijp je wat ik je nu zeg. Laat tegelijk ook je schildklierfunctie testen. Gaat nogal eens samen met een B12-probleem.
Ik hoop dat ik je iets heb kunnen helpen. Kom nu voor jezelf op, het is jouw lichaam en het zijn jouw klachten. Zorg dat je hiervoor behandeld wordt zoals het hoort.
|
|