Addison-Biermer, de door internisten vergeten ziekte!

In het opleidingsplan 2009 van de Nederlandse Internisten Vereeniging
komt "vitamine B12" één keer voor.

B12-tekort komt hierin alleen voor als mogelijke oorzaak van anemie.
Omdat de meeste patiënten met klachten door B12-deficiëntie
geen anemie (bloedarmoede) hebben wordt het merendeel van de
diagnoses gemist !!

hieronder de bewuste NIV bladzijde:

Het merendeel van de patiënten dat klachten ondervindt door een B12-tekort op weefselniveau heeft geen bloedarmoede en verder een normaal bloedbeeld. Dit kan al bij laag-normale B12-waarden.
Het feit dat er (nog) geen anemie is kan een tekort dus niet uitsluiten. Deze misvatting door de foute term Pernicieuze Anemie maakt van veel patiënten slachtoffers.

De ziekte van Addison-Biermer
hoort ook in dit opleidingsplan te staan.
(lees de geschiedenis)

Als internisten dit al niet goed bij de opleiding behandeld krijgen, is het duidelijk dat huisartsen, neurologen en andere specialisten hier zeker onvoldoende kennis van hebben.

Ook in het opleidingsplan internisten 2015 komt B12-tekort niet voor!

Groot gelijk!
We hebben zelf deze ziekte vergeten sinds professor Nieweg!!

Wat moeten dokters hier minimaal van weten? Dit:

De symptomen die veroorzaakt kunnen worden door vitamine B12-deficiëntie.
Dat dit mogelijk is bij te lage, maar ook bij laag-normale B12-waarden. Zowel bij de Totaal B12- als de Actief B12-test.
Dat dit meestal gepaard gaat met een normaal bloedbeeld. Dus is er dan (nog) geen macrocytaire anemie.
Dat deze B12-opnamestoornis vaak samengaat met schildklierziekten.
Komt soms meerdere keren voor in een familie of gezin, wees alert op de mogelijke erfelijkheid.
Dat B12-deficiëntie niet alleen bij ouderen voorkomt, maar op ALLE leeftijden mogelijk is.
Vanwege de ingewikkeldheid van de opname van B12, is er geen enkele test die kan aantonen dat de opname normaal is.
De behandeling gaat door middel van injecties (i.m.) en niet met pillen.
Een te late of ondermaatse behandeling kan leiden tot permanente (vooral neurologische) schade.
Altijd starten met een aanvangsdosering van 10 injecties met een minimaal interval van drie dagen. (2 injecties/week)
Na de aanvangsdosering langzaam minderen op geleide van de klachten.
De behandeling kan niet beoordeeld worden via het normale referentiebereik. De B12-waarde ligt gewoonlijk ver daarboven.
Zolang de oorzaak niet bekend is of niet weggenomen is, mag er nooit gestopt worden met de injecties.
De uiteindelijke onderhoudsdosering is minimaal een injectie per maand.
Er is geen gevaar voor overdosering of intoxicatie. Een echt teveel wordt wel uitgeplast.

Pas als dokters dit geleerd wordt, dan zullen veel patiënten zich gezonder voelen en komt er niemand hierdoor meer in een rolstoel terecht. Duizenden mensen zullen niet met ernstige blijvende klachten blijven zitten. En bovendien zal het de gemeenschap miljoenen per jaar besparen, door minder zorgkosten, verzuimkosten en uitkeringen.

Dan staat dit niet meer op de sticker op het doosje met ampullen:
* * BLOEDARMOEDE * *
maar er staat wat anders b.v.:
* * B12 DEFICIENTIE * *

De "vergeten ziekte", zie hier waardoor het vaak zo fout gaat...	Beginpagina
	Laatste aanpassing: 25-03-17